Göylər, bağışlayın məni...
sarılıq güllərə qaldı,
ayrılıq illərə qaldı,
aylar, bağışlayın məni.
bir kövrək ürək qədərəm.
Mən indi yasa gedirəm,
toylar, bağışlayın məni.
bağlanmadım bayquşlara.
Qaldım qaranlıq qışlara,
yaylar, bağışlayın məni.
dərələrə düşdüm daha,
məcramı dəyişdim daha,
çaylar, bağışlayın məni.
Şəklimi sözlə çəkmişəm,
Sözün dibinə çökmüşəm,
gözümü sözə dikmişəm,
göylər, bağışlayın məni.
İstəmirəm
yalan xiffət,
saxta həsrət
məzarıma ayaq bassın.
Gəlmə, qəbrimin üstünə,
göz yaşın təhqir kimidir.
Qoy qəbrimi
kol-kos,
çayır,
alaq bassın,
onlar səndən səmimidir.
çəmən-çəmən, çiçək-çiçək qalxasan.
Kirpiklərin sevincindən yaşlana,
dərinliyə dərinlikdən baxasan.
tutqun günəş, bulud, şimşək, ildırım...
Zirvələrdən dərələrə yol yoxdur,
hər tərəf uçurum, boşluq, sıldırım.
durulduqca bir qayıdış umasan.
Ənginlikdən damcı-damcı üzülüb
dərinliyə ulduz-ulduz damasan.
Ocağımdan od uman var...
Göy yuxumu yozan gəlir.
Yanılıb, yol azan gəlir,
Qar, izimi örtmə mənim.
Bu isinən, o donan var,
bu dağ-dərə, o duman var.
Ocağımdan od uman var,
Kül, gözümü örtmə mənim.
it boynundan xalta çıxar.
Əlimdən bir xata çıxar,
Qan, gözümü örtmə mənim.
evə gətirdiyin quru üzərlik?
Laylanla gülləndi dillərdə bitən:
“Balamı nəzərdən qoru, üzərlik!"
hər yaz yaş gəlincə yaşımın üstə.
Məni qorumaqçün sən bəd nəzərdən,
üzərlik yandırdın başımın üstə.
Özünü, məni də əmin elədin,
üzsə, bəd nəzəri üzərlik üzər.
balanı bəslədin təbərrik kimi.
fikrini, duyğunu oyaq saxlayıb,
yandırdın ömrünü üzərlik kimi.
ay ana, qananım, qandıranım yox.
Qoruna bilmirəm mən bəd nəzərdən,
sən yoxsan, üzərlik yandıranım yox.
üzərliyin yanıq qoxusu gəlir.
Özü qoca, eşqi gənc ürəyimin
laylalı uşaqlıq yuxusu gəlir.
kök atıb közərir ulu bir inam.
Mənimçün sinəsi üzərində də
üzərlik gətirən üzərlik anam!
yaşıl çəmənləri qırov qor vurur.
Külək yarpaqların sarı tozunu,
qırmızı külünü göyə sovurur.
şaddır təbiətin sarı gəlini.
Bulağın gözünə yenə çən düşür,
seçə bilmir çiçəyini, gülünü.
elə bil gün batır ayın içində.
Eşidilmir sarı simli haraylar,
ayrılıq, qəm də var toyun içində.
mən də bənzəyirəm qərib bir quşa.
Ömrümün yarpaqlar tökən fəslidir,
bircə-bircə qanad yol qalır qışa.